Maurice Gamelin

Maurice Gamelin (1872–1958) – ur. w Paryżu, pochodził z rodziny wojskowej, 1893 r. ukończył akademię wojskową w Saint-Cyr, z najlepszym wynikiem w swoim roczniku. Służył jako oficer piechoty w Algierii, uczestniczył w I wojnie światowej – był dowódcą kolejno: brygady, dywizji i korpusu. Po wojnie pełnił różne funkcje doradcze (Polska, Brazylia) i dowódcze (Syria). Od 1930 r. w strukturze sztabu generalnego armii, w latach 1931–1935 szef sztabu generalnego armii francuskiej, od 1935 inspektor generalny armii i przewodniczący Najwyższej Rady Wojennej. Od 1938 r. objął najwyższe stanowisko dowódcze Armii Francuskiej tj. szefa sztabu generalnego obrony narodowej. W czasie II wojny światowej głównodowodzący wojsk francuskich i brytyjskich w Europie. Podczas kampanii francuskiej odwołany ze stanowiska w dniu 19 maja 1940 r. We wrześniu 1940 r. po upadku Francji aresztowany przez władze Vichy, następnie w 1943 r. deportowany do Niemiec i osadzony w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. Swoje wspomnienia na temat wojny pozostawił w trzytomowych pamiętnikach Służyć (1946–1947). Zmarł w 1958 r. i został pochowany na paryskim cmentarzu Passy.